Translated by Latha Ramakrishnan
Wall
The cot where slept the cat’s tail
Never wailing whether tugged at or twirled
Searching for rat at weary midnight hour
On the verge of slipping into slumber
Softly caressing the tip of hair
Pouring street’s retinue
Halting in the fragrant of threshold
When the splendid tree of winter
Severed support on the festive day
Leapt up on seeing the prey
Glowing apple of the eye on the wall
The Language of Love Beyond the Lexicon
In fish spreading water
In sky invaded not by darkness
In fire untouched
In stone fissure unseen
In the ache and ease through the air
In the sorrow hating with laugh
In the strength in the vulnerability in flower
In directions that never emerge
In mirror clasping face
In nectar as taste supreme
In poison with neutralizing not spurred
In light impenetratable murky drape
In forest as space denser
In seedling sprouting with shoot
In cosmos whole -personified
In speeding light
In the thunder of delirious dance
In storm not scared by downpour
In the pain gathered with courage
In my never changing parings
In love absolutely loathsome
In the end of rage never ending
Will the desire of virtue be there still
Tale Told by a Parrot
With luscious green hue
Sprouting on its feathers
Its beak as reddish fruit
purple in anger
Seeing the young woman’s gait
pecked at her head
the prattling parrot
The young girl anguished not knowing the parrot’s tongue and this palm leaf manuscript recording the manner in which Its history narrated by the parrot….
A parrot living on a mango tree
deserted in an island
A species from an alien soil
a golden parrot
came to stay with it
The male parrot
entrapped by the female’s beauty
ordained to captivate the world
in self-conceit
With its grandeur to the maximum
mad with pleasure
which it possessed
the male claimed
The golden parrot
feeling bitter being in that prison
waiting in longing and hope
for the scenario at the vestibule
of dreams to be realized
with all its might
opening the nest
the male one
in abject sleep
falling the leaping cat
mouthing the male parrot
breathing its last
About the author & translator:
Mubeen Sadhika is based in Chennai ( Tamil Nadu) and has authored poems in both Tamil and English. She also writes literary non-fiction ( essays).
Latha Ramakrishnan has published various volumes of poetry and fiction in Tamil and is also a well known translator of Tamil literary works into English.
The original Tamil version of the above poems is given below:
மதில்
பூனைவால் துயின்ற கட்டில்
வலிந்தலும் நீட்டலும் கதறாது
எலிதேடி கண்ணயரும் யாமத்தில்
கூந்தல்முனை வருடும் நித்திரை
சொரிந்த தெருவின் சுற்றம்
நாறிய நிலையதில் நிலை காண
கார்காலக் கவின் மரம்
துணைவிடுத்த விழாநாளில்
பாயுங்கால் இரை கண்டு
மினுங்கும் கண்மணி மதில்மேல்
அன்பின் ஆறாமொழி
மீன் படரும் நீரிலும்
கருமை புகா வானிலும்
தொட்டுணரா தீயிலும்
பிளவு காணா கல்லிலும்
வருந்தும் வருந்தா வளியிலும்
நகையோடு பகையும் துயரிலும்
மெலியதில் வலியாய் மலரிலும்
நேரில் எதிரா திசையிலும்
முகம் கலக்கும் ஆடியிலும்
முற்றோடு சுவையாய் அமுதிலும்
முறிவோடு தூண்டா நஞ்சிலும்
ஒளிபுகா திரையின் இருளிலும்
அடரும் வெளியாய் கானிலும்
தளிரோடு துளிரும் முளையிலும்
முழுமையின் உருவாய் அண்டத்திலும்
விரைந்துழலும் ஒளியிலும்
ஒடுக்கும் துடியின் இடியிலும்
பொழிவில் வெருளா புயலிலும்
திரளும் தீரத்தின் பிணியிலும்
எம்மில் மாறா எச்சத்திலும்
நிச்சயமில்லா நிதர்சன நேசத்திலும்
தீரா வெகுளலலின் இறுதியிலும்
நிறையுமோ நெறியின் நசை
கிளி செப்பும் காதை
பசுந்தளிர் வண்ணந்தான்
இறகில் துளிர்த்திருக்க
கோவையின் அலகாய்
ரௌத்ரம் சிவந்து
குமரியின் நடைகண்டு
கொத்தியது சிரத்தை
மிழற்றும் தத்தை
இளம் பேதை கிள்ளை மொழி அறியாது தவித்திருக்க அதுவும் தன் காதை விளம்பியதை இச்சுவடி குறித்திருக்க…
தனியொரு தீவில்
கிளியொன்று மாமரத்தில்
வசித்திருக்க
வேருலகத்து உயிராய்
சொர்ணக் கிளியொன்று
உடனிருக்க வந்ததே
பெட்டையின் எழிலால்
மதிமயங்கும் கிள்ளை
புவனத்தை வசமாக்க
மமதை கொண்டதே
மாட்சிமை பெருக
உவகை கொண்டு
தன்னுரிமை எனவே
கிளியும் செப்ப
பொன்னாய் முகிழ்த்த
கிளியும் அச்சிறை
வதிய ஒறுத்து நிற்க
கனவின் வாசல் வந்த
காட்சியும் வலம் வாராதா
என காத்திருந்து
பொற்கிளியும் தன் ஆற்றல்
பொலிந்து கூட்டைத் திறக்க
துயிலில் மலிந்த கிளியும்
சரிந்து வீழ பாயும் அந்த
கடுவன் கவ்வி மாய
