Translated by Sri N Srivatsa
God’s Blessings
Declining the great love
of God
with a frozen head
hugging hard
your fake operating systems technology,
mind filled with
sea rock
whenever you attempt
to go past the universe,
you are also on the list of
those abandoned by
God.
For a butterfly to spread
its wings
or a matured leaf
to wither to the ground
is not possible without
permission from God.
Your atheist policy
is just the roadside game
of a grey haired lunatic.
You will scoop up
all your philosophies
and start one day
for that very place
where you came from.
When you were
a soul there,
God
had blessed
you too.
The Lady as Beautify as Sunghan fish
I have told you
that she’s as beautiful
as the Sunghan fish
and that her name is Sudha.
Where myths spread
on the village grounds at Van Ela,
when me, she and friends
wandered past
the fields, bushes
and the outer edge of forests
to catch fish
from dried up rivulets
in dry hot summer,
I should have told her
about my fragile love.
Delayed wisdom
reminds of those times
of extreme closeness.
In movements
powered by emotion,
she breaks the soul
from time to time
as a period of grief.
I have four or five children.
She too must have that many.
Before the days
when death carries away,
this grief of a century
must be told to her
or
she must see
these scribblings.
The Bird that Carried a Tree
Seated under a tree,
I draw a tree only.
The tree begins to flower.
It starts to bear fruits
after a few minutes.
Since it was very hot then,
the shadow sways and moves
and falls on the flowers
and buries its beauty.
Seeing the river
that trod over
hills and forests
relaxing among the fields,
I drink from it
and start on the form
of a tree
and even put in a bird
at the top of the tree.
As the colour of
the bird’s feathers
is to my liking,
I stroke it gently
with my fingers.
The bird
starts to move
and then flies away
carrying the tree.
My daughter Sumaiya
who stands near me
quietly till now,
will take this drawing by dad
to her classroom tomorrow
and get 99% from
her teacher Sudha.
About the author:
A.Nasbullah is a Sri Lanka based Tamil poet and his poems have appeared in numerous literary magazines and anthologies.
Original Tamil poems:
a.கடவுளின் ஆசீர்வாதம்
கடவுளின் பேரன்பை
நிராகரித்தபடி
மண்டை விறைத்து
தேக்கரண்டியளவுமில்லாத
உனது போலியான இயங்கு தள
அறிவியலை ஆரத்தழுவியவனாய்
மனசு முழுக்க
பாறை சமைந்து
பிரபஞ்சத்தை
கடந்து செல்ல
நீ முனையும் போதெல்லாம்
கடவுளால்
கைவிடப்பட்டவர்களின்
பட்டியலில்
நீயும் இருக்கிறாய்.
ஒரு பட்டாம் பூச்சி றெக்கை விரிப்பதாயினும்
ஒரு முதிர்ந்த
இலை மண்ணில் விழுவதாயினும்
கடவுளின் அனுமதியின்றி
முடிவதில்லை.
உனது
கடவுள் மறுப்புக் கொள்கை
ஒரு நரைத்த
பித்து நிலையாளியின்
சாலையோர விளையாட்டுத்தான்.
ஒரு நாள்
உனது
எல்லா சித்தாந்தங்களையும்
அள்ளிக் கொண்டு புறப்படுவாய்
எந்த இடத்திலிருந்து வந்தாயோ
அந்த இடத்திற்கு
அந்த இடத்தில்
நீ ஆத்மாவாக இருக்கும்போது
கடவுள்
உன்னையும் ஆசீர்வதித்திருந்தான்.
*
சுங்கான் மீன் அழகி
அவள் சுங்கான் மீன்
அழகென்றும்
அவளது பெயர்
சுதாவென்றும்
உங்களுக்கு நான் சொல்லியிருக்கிறேன்.
தொன்மங்கள் படரும்
கிராமத்து
வான் எல மண்ணில்
நானும் அவளும் தோழமைகளும்
வறண்ட வெயில் காலங்களில்
வற்றிக்கிடக்கும் சிற்றாறுகளில்
மீன்கள் பிடிப்பதற்காய்
காடு வெளிப்பரப்பு கடந்து
புதரிடையே
வயல் வெளியென செல்லும் போதெல்லாம் அவளிடம்
என் மெல்லிய காதலைச் சொல்லியிருக்க வேண்டும்.
காலங்கள் கடந்த ஞானம்
மிக நெருக்கமான
அந்த பொழுதுகளை மீட்டுகிறது.
உணர்வின் விசை அசைவில்
அவ்வப்போது
துயரின் படலமாய்
ஆன்மாவை உடைத்துப் போகிறாள்.
எனக்கு நான்கைந்து குழந்தைகள்
அவளுக்கும் அப்படியே இருக்க வேண்டும்
மரணம் சுமந்து பாேகிற
நாட்களுக்கு முன்னம்
இந்த நூற்றாண்டுத் துயரத்தை
அவளிடம் சொல்லிவிட வேண்டும்
அல்லது
அவள் இந்த கிறுக்கல்களைப்
பார்த்துவிட வேண்டும்.
*
மரம் சுமந்த பறவை
மரத்தின் கீழமர்ந்து
மரமென்றைத்தான் வரைகிறேன்
மரம் பூக்கத் தொடங்குகிறது
சில நிமிஷங்களுக்குப் பின்
காய்க்க ஆரம்பிக்கிறது
மிக வெக்கைப் பொழுது
என்பதால் நிழல் அசைந்து அசைந்து
விலகியபடி
பூக்களில் விழுந்து
அதன் அழகைப் புதைத்துவிடுகிறது
மலைகளையும்
காடுகளையும்
மிதித்தலைந்த நதி
வயல் வெளியில்
இழைப்பாறிக்கொணடிருந்ததைக் கண்டு
அதில் நீர் அருந்தியவனாய்
மீண்டும்
மரத்தின் வடிவரீதியான
வேலைகளுக்குள் இறங்கி
பறவையொன்றையும்
மரத்தின் உச்சியில் தருகிறேன்
பறவையின் இறகுகளின்
நிறம் எனக்குப் பிடித்துப்போக
மெல்ல விரலால் தடவினேன்
அது அசையத் தொடங்கி
பின்
மரத்தையும் சுமந்தபடி பறந்து செல்கிறது
பறவை.
இதுவரை
மகள் சுமையா வாய் பொத்தியபடி
என்னருகில் நின்றிருந்தவள்
இந்த வாப்பாவின்
ஓவியத்தை நாளை வகுப்பறைக்கு
எடுத்துச் சென்று
சுதா என்கிற சுமையா டீச்சரிடம்
99 புள்ளிகள் வாங்கிவிடுவாள்.
